Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

(nie powieść się)

См. также в других словарях:

  • powieść — I ż V, DCMs. powieśćści; lm MD. powieśćści 1. «dłuższy utwór epicki pisany prozą, o wielowątkowej fabule, obejmującej dzieje licznych bohaterów i środowisk społecznych; od połowy XIX wieku najpopularniejsza forma literacka» Dobra, ciekawa,… …   Słownik języka polskiego

  • zawalić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zawalać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zawalić się II {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} nie powieść się, nie spełnić się, spalić na panewce : {{/stl 7}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niezborny — «nie łączący się w harmonijną całość, składający się z niejednorodnych części; niespójny» Niezborna powieść …   Słownik języka polskiego

  • oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

  • dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

  • miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość …   Słownik języka polskiego

  • pisać — ndk IX, piszę, piszesz, pisz, pisaćał, pisaćany 1. «kreślić na papierze lub innym materiale znaki graficzne (litery, cyfry itp.) ręcznie lub odbijać je za pomocą maszyny dla wyrażenia czegoś słowami» Pisać starannie, wyraźnie, kaligraficznie.… …   Słownik języka polskiego

  • udać — dk I, udam, udasz, udadzą, udaj, udał, udany udawać ndk IX, udaję, udajesz, udaćwaj, udaćwał, udaćwany 1. «postąpić, powiedzieć coś nieszczerze, inaczej niż się myśli, czuje; stworzyć pozór czegoś» Udać podziw. Udawać chorobę. Udawać miłość. Udał …   Słownik języka polskiego

  • papier — 1. pot. Być na wariackich papierach; mieć wariackie papiery a) «mieć dokumenty stwierdzające ograniczoną poczytalność na skutek choroby psychicznej, być uznawanym za chorego psychicznie»: Justce wszystko wolno, bo była w zakładzie i ma „wariackie …   Słownik frazeologiczny

  • ciężki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, ciężkiżcy, ciężkiższy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający relatywnie dużą wagę w stosunku do typowej wagi czegoś; trudny do podniesienia, dźwignięcia; także sprawiający takie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pod — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcję) w narzędniku lub bierniku» 1. «tworzy wyrażenia określające zlokalizowanie lub skierowanie czegoś poniżej jakiegoś przedmiotu oraz wyrażenia oznaczające przedmiot… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»